می گویند:

همه كساييكه من‌رو از نزديك مي‌شناسن مي‌دونن كه من اهل ازدواج و خاله خام‌باجي بازياش نيستم. اما نمي‌دونند كه تنهايي هم آزارم مي‌ده و زندگيم بيشتر شبيه كابوسه تا زندگي!

يادم مياد، همه روزهايي رو كه براي حفظ زندگيم چقدر تلاش كردم، چقدر با زبون بي‌زبوني التماس كردم كه بي‌دليل زندگي‌رو به هردومون زهر نكنيم و از زندگيمون لذت ببريم، چقدر دست و پا زدم من تو اون زندگي، اما نمي‌خواست، به هيچ قيمتي حاضر نبود كه همراهيم كنه، به هيچ قيمتي حاضر نبود كه اصلاً  زندگي كنه. اينقدر تو وجودش گره‌هاي روحي و رواني داشت كه ديگه بهش مجال و فرصت زندگي كردن نمي‌داد و من ناآگاهانه و به خاطر عدم تجربه همچين شخصيتي، همه گره‌هاي روحي و روانيش‌رو به خودم مي‌گرفتم و دائم در پي اصلاح خودم و رابطه دو نفريمون بودم، غافل ازينكه ايشون تو دنياي خيالي و وهم‌آلود و پر از تنش و استرس خودشون غرق بودند و براي اينكه بتونن كنار شخص ديگه‌اي زندگي مشترك‌رو بهش معنا بدن، اول نياز به حل شدن مسائل خودشون بود، كه من بي‌اطلاع بودم. هرچند كه وقتي هم كه مطلع شدم بي‌فايده بود. چون مشكلات روحيش خيلي وحشتناك‌تر ازون بود كه قابل درمان باشه، بالفرض هم كه قابل درمان بود من همه عمرم‌رو بايد صرف مي‌كردم الا كه نتيجه بگيره يا نگيره، كه نمي‌گرفت، به يقين مي‌دونم كه نمي‌گرفت، چون نمي‌خواست، به هيچ‌عنوان نمي‌خواست از پيله تنهايي خودش بيرون بياد.

اين بود سرنوشت من، مني كه پر از شور و نشاط زندگي بودم، تو خانواده شادي بزرگ شده بودم، خانواده‌اي كه هميشه كنار هم خوب و خوش بوديم و بعد دست سرنوشت من‌رو كنار همچين شخصي قرار داد كه با خودش هم قهر بود چه برسه به ديگران!

چيكار مي‌تونستم بكنم جز طلاق، هيچي. هيچ راهي نداشت، چون نمي‌خواست، نمي‌خواست تغيير كنه، نمي‌خواست رشد كنه، نمي‌خواست ياد بگيره، نمي‌خواست مشكلات روحيش حل بشه، نمي‌خواست، نمي‌خواست، نمي‌خواست و من هم نتونستم و نمي‌تونستم كه خواستن‌رو بهش تزريق كنم.

5 سال زجر كشيدم كنارش، 5 سال زحمت كشيدم، 5 سال التماسش كردم، خواستم تا بخواد، اما نخواست كه نخواست كه نخواست!

من هم جدا شدم!

و حالا منم و يه دنيا تنهايي، تنهايي كه چه عرض كنم كابوس.

كابوس!

این دو روز خونه بودی دیروز شوهرت خواهرت اومد در رو درست کرد گفت اگه ددر بفروشین پول خودش ی

در براتون میکنه که تو گفتی نمی خواد شام خواهرات خونه ی ما بودن خوش گذشت اما تو خیلی زود عصبی

 میشی حوصله ی سرو صدارو نداری وقتی ظرف شستیم در آشپزخونه رو بستیم بعدشم رفتیم اتاق پذیرایی

 نشستیم در اونجا رو بستیم تا سرو صدا اذیتت نکنه دیشب خواهرت گفتم وقتی فرشاد خونه س تو هیچ کاری

 نمی تونی بکنی منم گفتم تازه فهمیدین

عزیزم ی کم باید حوصله داشته باشی من که اخلاقت دستم می دونم باید چطوری رفتار کنم ولی خواهرات

 ازت می رنجن

بپا خیز

آشفته ترین ، عاشق تبدار، بپاخیز

مشتاق بدان ، موعد دیدار ، بپاخیز

می آید چون ، برق گذر ، می کند آنی

مشتاق به آنی !! ، دل بیدار،  بپاخیز

صد قافله را ، ره زده در ، دم به نگاهی

مانوس به آن ، رهزن غدّار،  بپاخیز

بیم است ، رقیبان تو با هم ، شده همدست

بر آن که شود ، عشق تو انکار،  بپا خیز

نیلوفر من ، قاصدکم ، می شنوم باز

انگیزه ی بر، جنبش گفتار،  بپا خیز

سودای تو کردم ، دل و جان را ، به خیالم

باز آمده ای ، کاشف اسرار ، بپاخیز

پیغام ترا ، می شنود ، باد صبا نیز

ای هدهد خوش لهجه ، خبردار ، بپاخیز

ساکن شده بر، عرش برین ، نو گل مینو

محبوبه ی مجذوب ، به دادار ، بپا خیز

این چرخ وفلک ، بی حرکت ، تاب ندارد

آبیِ پر از ، برکت سرشار ، بپاخیز

دریای طرب ، پر شده از ، اشک دریغا!!

مپسند چنین ، این همه اصرار ، بپاخیز

قربان توشد ، مرغ شباهنگ ، به آمین

ققنوس شهیدم ، تو به تکرار، بپاخیز

شیدا مبر از یاد ، چنین ، شور و نوایی

پیغام مرا ، جانب ابرار ، بپاخیز

                18 / 07 / 92

در خبرها آمده :
وزیر صنعت، معدن و تجارت بر تسریع پروژه های مس سونگون تاکید کرد
بهره‌برداری از فاز دوم مس سونگون حداکثر تا فروردین سال آینده

مدیرعامل مس سونگون در رابطه با نتایج حاصل از بازدید وزیر صنعت، معدن و تجارت گفت: تسریع پروژه‌های در دست اجرای مجموعه مس سونگون از جمله مواردی بود که در این بازدید تاکید شد.

لینک و متن کامل خبر

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
کشور شیلی بعنوان یکی از بزرگترین دارای معادن سرشار و یکی از بزرگترین صادرکنندگان مواد معدنی تنها 30 درصد از درآمد کشورش را تامین می کند و بقیه آن بخاطر حفاظت از محیط زیست از طریق صنعت توریسم جبران میشود ! متاسفانه یکی از خطرناکترین صنایع دنیا در حال حاضر در دل جنگلهای ارسباران مدتهاست در پی تخریب محیط زیست فعالیت می کند ! و کسی هم دلش بحال این میراث آیندگان نمیسوزد !
اگر بحث اشتغال است ! که اگر همین تعداد کارگر شاغل در این مجتمع را بعنوان جنگلبان در اختیار بگیریم ! و صنعت توریسم را فعال کنیم ! مطمئنا و قطعاً سودی بیش از آنچه در این مجتمع بدست می آید نصیبمان خواهد شد . این معدن اولین بار توسط روسها شناسایی شد ! در آن زمان بخاطر اینکه صدمه ایی بر پیکر این طبیعت وارد نشود ، معدن بصورت زیر زمینی کار میکرد ! ولی ما خودمان دلسوزی را کنار گذاشتیم و حال با فعالیت بصورت روباز نقاب زشتی از خودمان بر چهره زیبای این منطقه میکشیم ! حال هدف ما چیست نمی دانم ! چه میخواهیم بگوییم ! نمیدانم ! ای کاش روزی خبر توقف کامل فعالیتهای این مجتمع به سمع مردم عزیز برسد ! 

1- شنیده های ما حاکی از نشت سد باطله این مجتمع دارد که شیرابه آن ( اسید ) در حال نفوذ از سد است به رنگ فیروزه ایی ! 

2 - گفته شده برکات زیادی از بابت فعالیت این مجتمع بر مردم منطقه رسیده ! ( این یک خیانت گفتاری هست ! معدنی که مستقیماً با تخریب محیط زیست و جنگل سر و کار داره چطور دم از برکت میزنه ! )

3 - سونگون 40 درصد مس کشور را تولید می‌کند ! ( با افکار و مدیریت غلط دریاچه اورمیه از بین رفته ! این هم یک مدیریت و فکر غلط در مورد طبیعت هست ! )

یکی بود یکه و تنها بود .....

یکی نبود

و هیچ وقت درد نبود و نداشت .....

همه قصه این بود.

بقیه در ادامه مطلب

تولدم مبارک ...

                همین :)